ถ้าคุณไม่ชอบ Kenny G นี่อาจจะเป็นอัลบั้มที่คุณจะต้องกล่าวโทษ เพราะWinelight และการเป่าแซ็กของโกรเวอร์ วอชิงตัน จูเนียร์ นี่แหละ ที่เป็นแรงบันดาลใจสูงส่งให้แนวทางดนตรีของพ่อฟู ทำดนตรีแซ็กอ้อนสาว (และหนุ่ม) มอมเมาและวิงเวียนกันไปทั่วโลก แต่เชื่อผมเถิด, ดนตรีในWinelight นั้นเหนือชั้นกว่างานทุกชุดของจีหลายเท่า ประวัติศาสตร์บันทึกไว้ว่า นี่เป็นงานชุดแรกๆที่หาทางออกให้ดนตรีแจ๊สที่ไม่รู้จะไปไหนดีในช่วงเริ่มต้นทศวรรษใหม่นั้น จนเป็นที่มาของ smooth jazz ดนตรีแจ๊สเจือฟังกี้,ริธึ่มแอนด์บลูส์ และ ป๊อบในส่วนผสมลงตัวที่อร่อย,ลื่นหู อิมโพรไวส์กันพองาม แต่ที่ห้ามพลาดคือต้องติดหูฟังสบาย
มีแค่ 6 เพลงแแต่ฟังวนไปวนมาไม่รู้จักหน่ายเบื่อ (จวบจนวินาทีนี้) โกรเวอร์สลับเป่าแซ็กสามขนาด (อัลโต้,เทเนอร์ และ โซปราโน) ด้วยลีลาระดับท็อปฟอร์มทุกแทร็ค ยิ่งไปกว่านั้น ทีมดนตรีที่มาร่วมบรรเลงก็มือระดับนักฆ่าทั้งนั้น Steve Gadd กลอง Ralp McDonald เคาะเพอร์คัสชั่นและคองก้า Marcus Miller เด้งดีดเบส และ กีต้าร์ โดย Eric Gale
แสงระยิบจากแก้วไวน์ส่องประกายในเสียงแซ็กของโกรเวอร์ใน Winelight, ล่องลอยไปกับลีลาอันงดงามในการเล่นบาสเก็ตบอลของ"ด็อกเตอร์เจ" ใน Let It Flow, สอนบทเรียนบทแรกให้เคนนี่ จีใน In The Name of Love, เซ็กซี่หรืออะไรก็ตามที่คุณจินตนาการได้หมดในการอิมโพรไวส์สุดเหวี่ยงของ Take Me There, เพลงร้องเพลงเดียวในอัลบั้ม Just The Two of Us ที่เป็นเหมือนไม้ตายของอัลบั้ม และ สุดท้าย Make Me A Memory (Sad Samba) หกนาทีครึ่งที่จะเป็นความทรงจำของคนฟังตลอดไป
น่าเสียดายที่โกรเวอร์จากเราไปเร็วไปนิด ด้วยวัยแค่ 56 ปี จากโรคหัวใจ ในปี 1999
No comments:
Post a Comment