ฉากรักในเพลงแจ๊ส
ในวงการภาพยนตร์เป็นที่ทราบกันว่าคำว่า love scene มีความหมายไปลึกและไกลว่าฉากรักกระหนุงกระหนิง และไดอาน่า ครอลล์ก็คงจะทราบดี นี่จึงเป็นงานทริโอของเปียโน,กีต้าร์,เบสและเสียงร้องของเธอ บนเพลงรักสแตนดาร์ดเก่าๆ (ไม่มีเพลงไหนใหม่ไปกว่าปี 1965) อันเหมาะยิ่งนักที่จะฟังประกอบฉากรักอันดูดดื่มนั้น
ความสวย,ความบลอนด์ของเธอ ไม่ปฎิเสธหรอกว่ามันดึงดูดใจให้อยากลิ้มลอง แต่สุดท้ายเราคงไม่มานั่งฟังใครร้องเพลงเพราะความงามอย่างเดียว ครอลล์มีการถ่ายทอดบทเพลงที่เป็นเอกลักษณ์ เสียงร้องที่แผ่วเบาเกือบกระซิบ ความแหบเล็กน้อยในลำคอ จังหวะจะโคนที่เนิบนาบผ่อนคลายแต่เร้ารุ่มร้อนในอารมณ์ มันคือการร้องเพลงแจ๊สที่ยื่นทางเลือกให้คนฟังเพียง ๒ แบบ ไม่ง่วง ก็หลับ...เอ๊ย! หลงไปเลย
มือเบสร่างยักษ์ Christian McBride ถมช่องว่างใดๆในบทเพลงได้หมด เขาดีดเด้งโอบอุ้มแต่ไม่เกินเลย สตรองตลอดอัลบั้ม และนี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้ฟังฝีมือกีต้าร์ของ Russell Malone ที่ดูจะเคล้าคลอไปกับเสียงเปียโนของ Krall (ที่ไม่ได้ด้อยไปกว่าการร้องเพลง)ได้ราวกับหนุ่มสาวพลอดรัก การบันทึกเสียงแจ่มกระจ่าง สงัดเงียบด้วยบรรยากาศ ออดิโอไฟล์ยิ้มรับตอบสนอง (ทีมงาน Doug Sax-Al Schmitt ที่คุณวางใจ)
หลังจากนี้ไป Krall หันมาจับงาน commercial มากขึ้นจนแทบจะกลายเป็น pop เต็มตัว มันก็เพราะดี แต่อย่าเอามันมาเทียบกับความดื่มด่ำใน Love Scenes
เพลงแนะนำ: They Can't Take That Away From Me, You're Getting To Be A Habit With Me, Garden In The Rain, How Deep Is The Ocean และ I Miss You So
tidal.com/album/592982
No comments:
Post a Comment