Friday, December 30, 2016
#70 Miles Davis :: Bitches Brew (1970)
นี่คือหนึ่งในอัลบั้มที่ผมจะขอเอาติดตัวไปด้วยถ้าต้องไปติดค้างในเกาะร้างเป็นเวลาหลายๆปี....หรือตลอดชีวิต ทำไมน่ะหรือ? มันเป็นแจ๊สที่ครบทุกรส มาทุกเสียง และความลี้ลับมหัศจรรย์ของมันคงมีอะไรให้เราคลี่คลายไปได้อีกนานแสนนาน.....น่ะสิ
"สิ่งสำคัญที่สุดในการบันทึกเสียงนี้คือการอิมโพรไวส์ และนั่นคือสิ่งที่ทำให้แจ๊สนั้นเจ๋งโคตรๆ" - ไมลส์ เดวิส
ไมลส์ เดวิส อาจจะเริ่มทำดนตรีฟิวชั่น (แจ๊ส+ร็อค) มาตั้งแต่อัลบั้มก่อนหน้านี้ - In The Silent Way แต่เป็นใน Bitches Brew นี่แหละ ที่เขาจัดเต็มรูปแบบ ทั้งความยาว (ของบทเพลง) ความใหญ่ (โตของวงดนตรี) และความหลุดพ้นจากรูปแบบดนตรีเดิมๆที่มนุษย์ทุกคนเคยได้ยินมาก่อน รวมทั้้งตัวไมลส์เองด้วย
"สิ่งทีเราทำใน Bitches Brew นั้น มันเป็นอะไรที่ไม่อาจเขียนเป็นสกอร์ให้ออเคสตร้าเล่นได้ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมผมถึงไม่เขียนอะไรออกมาทั้งหมด ไม่ใช่ว่าผมไม่รู้ว่าผมอยากได้อะไร ผมรู้ว่าสิ่งที่ผมต้องการนั้นต้องมาจากกระบวนการเล่นสดๆ ไม่ใช่อะไรที่เตรียมกันมาก่อน" ไมลส์ กล่าวไว้อีกครั้ง
เขาใช้มุกเดียวกับที่เคยใช้ใน Kind of Blue session เมื่อ 10 ปีก่อนอีกครั้ง นักดนตรีแต่ละคนแทบไม่เคยรู้ว่าเขาต้องเล่นอะไร ไมลส์ให้ข้อมูลเพียงเล็กน้อย จังหวะ, คอร์ด และเมโลดี้คร่าวๆ รวมทั้งการบอกถึงอารมณ์เพลงที่เขาต้องการ จากนั้นเขาก็ปล่อยให้ลูกวงบรรเลงกันไป โปรดิวเซอร์ Teo Macero ถูกสั่งไม่ให้ลงมายุ่งอะไรทั้งนั้น นอกจากเปิดเทปอัดไปเรื่อยๆ ไมลส์ต้องการให้อัดมันทั้งหมดลงเทป เจ้าของอัลบั้มดอดมาเป่าทรัมเป็ตเป็นระยะๆ บางครั้งก็ล่องลอยหลอกหลอน บางครั้งก็ก้าวร้าวระเบิดความรู้สึก และ,ซับซ้อนไปกว่านั้น บางทีไมลส์ก็บอกให้วงหยุดเล่น ให้ทีโอกรอเทปกลับไปเล่นให้ฟัง และไมลส์จะบอกให้ทางวงเล่นซ้อนทับลงไปเป็นการ edit สดๆลงไปอีก
Teo มามีบทบาทก็หลังจากการบันทึกเสียงเสร็จสิ้นแล้ว เขานำเทปทั้งหมดมาตัดต่อตามความต้องการของไมลส์ด้วยวิธีแบบอนาล็อกเดิมๆ (ก็ตอนนั้นมันไม่มีวิธีอื่น) บางเพลงอย่าง Pharoh's Dance มีการตัดต่อถึง 19 จุด แต่จะด้วยฝีมือของ Teo หรือความล้ำลึกไร้รูปแบบของดนตรีใน Bitches Brew อยู่แล้วก็ไม่ทราบได้ ทำให้มันยากเหลือเกินที่จะหารอยต่อเหล่านั้นในทั้ง 6 แทร็ค เนียนมาก!
Bitches Brew เป็นอัลบั้มคู่ที่ประสบความสำเร็จถึงระดับแผ่นเสียงทองคำและขายไปได้มากกว่า 5 แสนชุด ไม่ว่าเขาจะทำมันออกมาด้วยความอหังการอยากลองของ หรือแค่จะเปิดตลาดใหม่ให้ตัวเอง มันก็เป็นอัลบั้มที่ทำให้ไมลส์โดดลงไปอยู่ในพื้นที่เดียวกับศิลปินร็อคหลายๆคนในยุคนั้น แม้เขาจะยังคงเป็นนักดนตรีแจ๊สเต็มตัว แต่อีกนัยหนึ่ง ไมลส์ เดวิส กลายเป็นร็อคสตาร์ไปแล้ว
รายนามส่วนหนึ่งของเหล่าปีศาจแจ๊สที่มาร่วมวงไพบูลย์กับไมลส์ใน Bitches Brew.....
-Wayne Shorter โซปราโนแซ็ก
-Bernie Maupin เบสคลาริเน็ต
-Joe Zawinul เปียโนไฟฟ้า
-Chick Corea เปียโนไฟฟ้า
-John McLaughlin กีต้าร์
-Dave Holland เบส
-Harvey Brooks เบส
-Lenny White กลอง
-Jack DeJohnette กลอง
-Don Alias คองก้า
and more......
tidal.com/album/1286678
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment