#69 John Coltrane :: Blue Train (1958)

อัลบั้มเดียวของเทรนในฐานะ leader ในสังกัด Blue Note เขามีสัญญาหลวมๆกับ Alfred Lion ไว้ตั้งแต่ปีก่อน เมื่อถึงเดือนกันยายน 1957 นักแซ็กโซโฟนหนุ่มจึงรวบรวมนักดนตรีชั้นเทพ 5 คน เดินทางไปอัดเสียง Blue Train กันที่บ้านของคุณหมอรูดี้ ฟาน เกลเดอร์ (อีกแล้ว) สมาชิกทั้ง 6 นอกเหนือจากเทรนที่เป่าเทเนอร์แซ็กก็มี Paul Chambers (เบส) และ Philly Joe Jones (กลอง) ทั้งสองเป็นเพื่อนร่วมวงเก่าจาก The Miles Davis Quintet ที่เปียโนคือ Kenny Drew ที่เพิ่งบันทึกเสียงกับสองคนแรกไป ผนวกกับนักเป่าดาวรุ่งอีก 2 คน :Lee Morgan (ทรัมเป็ต) และ Curtis Fuller (ทรอมโบน) เทรนไม่ได้ไปตัวเปล่า เขาเตรียมเพลงประพันธ์ใหม่เอี่ยม 4 เพลงไปด้วย รวมกับเพลงเก่าหนึ่งเพลงจากการประพันธ์ของ Mercer & Kern

Blue Train เป็นงานที่อยู่ตรงพรมแดนระหว่างยุคบรรลุในฝีมือกับยุคแสวงหาของเทรน มันไม่หลุดโลกเกินไป และก็ไม่ได้อนุรักษ์นิยมเดาทางได้เหมือนงานยุคก่อนหน้านี้ของเขา มันมีความสดในสุ้มเสียงแบบบลูโน้ต และแม้จะเป็นอัลบั้มของเทรน แต่เขาก็ปล่อยให้ลูกวงได้ออกมาผลัดกันโซโล่ถ้วนหน้า Lee Morgan และ Curtis Fuller กำลังอยู่ในฟอร์มที่สุดยอด ส่วนริธึ่มเซ็คชั่นนั้นอยู่ตัวหายห่วง ในเวลานั้นเทรนคงจะหาทีมไหนที่ปึ้กกว่า Drew, Chambers และ Jones ยากนัก

ทั้ง Blue Trian, Moment's Notice, Locomotion และ Lazy Bird กลายเป็นเพลงแจ๊สอมตะในเวลาต่อมา และการคั่นเวลาด้วย "I'm Old Fashioned" ก็เป็นอีกหนึ่งไฮไลท์ แม้เขาจะขึ้นชื่อในเรื่องการเป่าแซ็กที่รวดเร็วซับซ้อนดุดัน แต่เชื่อผมเถิดว่าเมื่อถึงเวลาที่เขาจะอ่อนหวานกับบัลลาด เทรนไม่เคยพลาดที่จะสะกดหัวใจคนฟัง

คนทั้ง 6 ไม่เคยบันทึกเสียงร่วมกันอีกหลังจากนั้น น่าเสียดายเนอะ แต่โลกดนตรีแจ๊สในทศวรรษ 50's ก็เต็มไปด้วยเรื่องแบบนี้ Blue Train เป็นอัลบั้มแจ๊สที่ยิ่งใหญ่แค่ไหน? มันอาจจะไม่ได้รับการเทิดทูนในระดับ A Love Supreme แต่ถ้าคุณอยากจะฟังการเล่นดนตรีแนว hard bop ของยอดนักดนตรีแจ๊ส 6 คนในแบบเต็มไปด้วยอิสระ แต่กระนั้นก็ยังไม่หลุดกรอบ ด้วยอารมณ์อันชื่นมื่นเปี่ยมชีวิตชีวา..... คุณมาถูกที่แล้ว


John Coltrane – tenor saxophone
Lee Morgan – trumpet
Curtis Fuller – trombone
Kenny Drew – piano
Paul Chambers – bass
Philly Joe Jones – drums

tidal.com/album/1461669