<เบลอ...จัง>
ถึงทุกวันนี้ยังมีใครเอา blur ไปเทียบเปรียบกับ oasis อยู่ไหม, ถ้ามี โปรดหยุดเถิด พวกเขาแทบไม่มีอะไรเหมือนกันเลย เว้นแต่ยุคสมัยและอยู่ใต้ร่มเงาของคำว่า 'britpop' เหมือนกันเท่านั้น และ blur ก็คงไม่มีทางมีภาพยนตร์สารคดีแบบ Supersonic ที่สามารถจัดรอบพิเศษให้แฟนๆเข้าไปนั่งกรี๊ดในโรงหนังได้
blur เป็นวงอังกฤษในยุค 90's ที่ผมคิดว่ายอดเยี่ยมที่สุดในแง่การทำเพลง"ป๊อบ" ที่ "สร้างสรรค์" blur อาจจะเริ่มจากแนวดนตรีที่ลังเลระหว่างการเดินตามรอย The Stone Roses ที่เป็นกีต้าร์ร็อคฟังค์แดนซ์ หรือแนวกีต้าร์ดังสนั่นแบบ My Bloody Valentine (ผมได้ยิน The Kinks และ The Smiths แว่วๆในนั้นด้วย) แต่กระนั้นอัลบั้ม Leisure งานเปิดตัวของพวกเขาในปี 1991 ก็มีเพลงที่ส่อแววว่านี่จะเป็นวงยิ่งใหญ่หลายแทร็์ค "She's So High" และ "There's No Other Way" คือสองในนั้น
blur มาค้นพบแนวทางที่เป็นตัวของตัวเองในงานขวัญใจแฟนตัวจริง Modern Life Is Rubbish (1992) และมาพีคในตำแหน่งของราชาบริทป๊อบใน Parklife (1994) และ The Great Escape (1995) ก่อนที่จะหลบตัวเองไปในแนว lo-fi และ alternative ใน blur (1997) และ 13 (1999)
'best of' รวมเพลงชุดนี้ออกมาในปี 2000 หลังจาก 13 ในฐานะที่เป็นคนหลงใหลในงาน"รวมฮิต" นี่เป็นหนึ่งในการรวมเพลงเอกที่ทำได้ลงตัวที่สุด เทียบเท่า Greatest Hits ของ Queen และ Legend ของ Bob Marley แน่ล่ะ, มันมีหลายเพลงที่แฟนเบลอร์พันธุ์แท้สามารถบ่นได้เป็นปีๆว่าทำไมถึงมองข้ามไป (โดยเฉพาะหลายแทร็คจาก Modern Life...) แต่ในเวลาเกือบ 80 นาที นี่เป็นงานรวมเพลงที่ตอบโจทย์สุดๆ 17 ซิงเกิ้ลจาก 23 ของ blurที่ออกมาจนถึงปี 2000 รวมอยู่ในอัลบั้มนี้ (เว้นแต่ This Is A Low เท่านั้นที่ไม่ได้ออกเป็นซิงเกิ้ล)
best of... ไม่ได้มีการเรียงเพลงแบบตามวันเวลาที่ออก แต่เป็นการลำดับเพลงเพื่อความรื่นรมย์ในการฟัง หลายแทร็คที่ถูกมองข้าม นั่นอาจเป็นเพราะความยาวหรือซับซ้อนเกินไปของมัน ในพื้นที่ตรงนี้ เป็นการนำเสนอด้านป๊อบของ blur เสียมากกว่าด้าน art และมันก็ทำให้เพลงของ blur ในยุคต่างๆทั้ง 18 แทร็คนี้กลมเกลียวกันได้เป็นอย่างดี และน่าจะดีกว่าเรียงตาม chronology แน่นอน
พวกเขามีงานรวมเพลงตามออกมาในอีกหลายปีต่อมาในชื่อ Midlife: A Beginner's Guide to blur ซึ่งมีเพลงที่แฟนๆเสียดายที่ไม่อยู่ใน best of.. หลายเพลงอยู่ในนั้น (สมใจเสียที) และจำนวนเพลงที่มากกว่า (2 CDs) แต่นั่นเหมือนแค่เป็นการตอกย้ำถึงความยิ่งใหญ่ของ blur: the best of เพราะอรรถรสในการนั่งฟังยาวๆมันเทียบกันไม่ได้เลย
นี่คือศิลปะแห่ง compilation จากวงดนตรีที่มีศิลปะเสมอในการแสดงออกในทุกๆด้านของพวกเขา
เพลงโปรด : There's No Other Way, Beetlebum, Coffee & TV, Charmless Man และ No Distance Left To Run
No comments:
Post a Comment